"ΜΙΑ ΚΑΛΗΜΕΡΑ"


Εκεί που περπατώ
Βλέπω ξάφνου εσένα
Κι αντί να μου πεις μια καλημέρα
Μου δίνεις μια μπουνιά και λες "Φεύγα".

Εγώ τι να πω
Τι να πρώτο κάνω;
Περιμένεις να κλάψω
Μα έχω γεμίσει με θυμό

Το δάκρυ δεν πέφτει
Μα η οργή ξεφεύγει
Αν τα χαλινάρια της σωστά δεν κρατάς
Και τα αφήνεις να φύγουνε με μιάς.

Τότε σου ορμώ κι εγώ
Κι αρχίζει μια μάχη μεγάλη
Δεν το ήθελα αλλά με ανάγκασες
Μια καλημέρα δεν μπορούσες να μου 'λεγες;

κατά του εκφοβισμού...

Ρια