
ΕΧΕΙΣ ΚΑΠΟΙΑ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΠΟΥ ΘΕΣ ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΣ; ΕΧΕΙΣ ΖΗΣΕΙ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΘΕΣ ΝΑ ΤΟ ΠΕΙΣ; ΘΕΣ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΙΣ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΣΟΥ; ΤΟΤΕ ΣΤΕΙΛΕ ΤΗΝ ΣΤΟ Ε-ΜΑΙΛ ΜΑΣ:peacemak3rs@gmail.com!!!!!!
Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2014
ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ

Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2014
ΜΙΝΙ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ
1.Εχεις δει ποτε καποιον να ασκει bullying σε καποιον αλλο;
ΝΑΙ ΟΧΙ
2.Αντεδρασες;
ΝΑΙ ΟΧΙ
3.Μιλησες στο ατομο που δεχθηκε bullying;
ΝΑΙ ΟΧΙ
4.Το βοηθησες;
ΝΑΙ ΟΧΙ
5.Μιλησες σε καποιον για την κατασταση ετσι ωστε να το βοηθησεις να το ξεπερασει;
ΝΑΙ ΟΧΙ
Περισσοτερα ΟΧΙ
Θα επρεπε να υποστηριξεις περισσοτερο τα παιδια που δεχονται bullying.Που ξερεις;Βοηθωντας ενα παιδι,μπορει να προκυψει μια νεα φιλια!
Περισσοτερα ΝΑΙ
Εισαι γενναιος και δεν βοβασαι να υποστηριζεις τους αλλους.Ετσι πρεπει να συνεχισεις!
Μπορειτε να μας γραψετε τα δικα σας αποτελεσματα στον διαλογο η στα σχολια για να κανουμε ενα διαγραμμα με τα αποτελεσματα.
Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2014
η anti-bullying ταινια μας
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ ΜΑΣ:
ΜΑΣ ΡΩΤΗΣΑΝ ΠΟΛΛΑ ΑΤΟΜΑ ΠΟΤΕ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ ΚΑΙ ΠΟΙΟΙ ΘΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ.ΛΟΙΠΟΝ ΟΡΙΣΤΕ ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΤΕ ΘΑ ΓΥΡΙΣΤΕΙ:ΚΑΤΑΡΧΗΝ ΠΡΩΤΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΓΙΑ ΑΥΤΗΝ ΚΑΙ ΘΕΛΕΙ ΠΟΛΥ ΔΟΥΛΕΙΑ ΟΠΟΤΕ ΜΑΛΛΟΝ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΚΑΘΩΣ ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΟΥΜΕ ΝΩΡΙΤΕΡΑ
ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΟΙ ΘΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ:ΠΡΟΗΓΕΙΤΕ ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ.ΣΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ ΘΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ:ΑΝ ΒΓΕΙ Η ΤΑΙΝΙΑ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΘΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΟΛΟΙ ΑΛΛΑ ΛΙΓΟΙ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΛΟΓΙΑ..ΑΝ ΓΙΝΕΙ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ ΘΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΠΑΛΙ ΑΤΟΜΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΟΓΙΑ...
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ
Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2014
MOVIE

Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2014
1ο βραβείο Ψυρίλλου Κωνσταντίνα
2ο βραβείο Σατιλμής Γιώργος
3ο βραβείο Ευφραιμίδης Γιώργος & Ιατρού Μαρία
Του Γιώργου
Της Μαρίας
Μπράβο και πάλι στα παιδιά.Τα μηνύματα που μας έδωσαν οι ζωγραφιές τους μας τράβηξαν το ενδιαφέρον.Η βράβευση θα γίνει στην γιορτή που θα γίνει σε λίγες μέρες.
Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2014
Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2014
2000 ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ!

Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2014
ΚΑΙ ΟΙ ΝΙΚΗΤΕΣ ΕΙΝΑΙ....
Ο διαγωνισμος εληξε και τα αποτελεσματα βγηκαν!!! Οι τρεις ή καλυτερα τεσσερις (υπηρξε ισοβαθμια) νικητες ειναι οι παρακατω :
1.Ψυριλλου Κωνσταντινα
2.Σατιλμης Γιωργος
3.Ιατρου Μαρια & Ευφραιμιδης Γιωργος
Υπηρχε και ενας αλλος νικητης-νικητρια ο οποιος-η οποιΑ δεν ηθελε να φανει η θεση του- της και το ονομα του-της για προσωπικους λογους
Μπραβο στα παιδια και συγχαριτηρια για τις υπεροχες ζωγραφιες τους (οι ζωγραφιες θα αναρτηθουν ολες οσο το δυνατον νωριτερα).
Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2014
ANTI-BULLYING MOVIE !!!SOON...
Σε λιγες μερες θα ανεβασουμε μια ταινια η οποια θα αφορα το bullying.Την παρακολουθησαμε και πιστευουμε οτι ειναι μια ταινια που αξιζει να τη δειτε.Λοιπον... coming soon!
ΡΙΑ
Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2014
Σάββατο 22 Νοεμβρίου 2014
TO ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ANTI-BULLYING ΔΕΝΤΡΟ
Περιμένουμε λέξεις ή φράσεις σας!


ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΗΜΕΡΕΣ
Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2014
Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2014
Εκεί που περπατώ
Βλέπω ξάφνου εσένα
Κι αντί να μου πεις μια καλημέρα
Μου δίνεις μια μπουνιά και λες "Φεύγα".
Εγώ τι να πω
Τι να πρώτο κάνω;
Περιμένεις να κλάψω
Μα έχω γεμίσει με θυμό
Το δάκρυ δεν πέφτει
Μα η οργή ξεφεύγει
Αν τα χαλινάρια της σωστά δεν κρατάς
Και τα αφήνεις να φύγουνε με μιάς.
Τότε σου ορμώ κι εγώ
Κι αρχίζει μια μάχη μεγάλη
Δεν το ήθελα αλλά με ανάγκασες
Μια καλημέρα δεν μπορούσες να μου 'λεγες;
κατά του εκφοβισμού...

Ρια
Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2014
Bullying videos...
Το παρακάτω βίντεο αξίζει....
Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2014
Αγαπητό Ημερολόγιο:Γράψτε την συνέχεια

ΓΡΑΨΤΕ Η ΕΔΩ ΣΤΑ ΣΧΟΛΙΑ
Η ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΟ
ΔΙΑΛΟΓΟ ΣΤΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ!!!!!
Αγαπητό Ημερολόγιο:Μέρος 12
12-4-2013
Αγαπητό ημερολόγιο,
Παραμονή Πάσχα.Καθόμαστε πάλι όλοι μαζί όπως και κάθε χρόνο και βλέπουμε Ο ΙΗΣΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΑΖΑΡΕΤ.Ετοιμαζόμασταν όταν ξαφνικά δέχθηκα ένα μήνυμα στο facebook.Ήταν από μία συμμαθήτρια μου.Μου είπε να την συναντήσω πίσω από την εκκλησία.Εγώ όπως πάντα πήγα.Τι συνέβη;Δεν θέλετε να ξέρετε....Αλλά αν επιμένετε εντάξει.Εκεί συνάντησα τρία παιδιά.Αυτά μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα με έντυσαν σαν νεράιδα και με έβγαλαν φωτογραφίες.Την άλλη μέρα όπου και αν κοιτούσα στο διαδίκτυο βρισκόταν η φωτογραφία μου.Εκείνη την ημέρα ορκίστηκα να πάρω εκδίκηση!!!!
Αγαπητό Ημερολόγιο:Μέρος 11
25-3-2014
Αγαπητό ημερολόγιο,
Οι μήνες πέρασαν χωρίς καν να το καταλάβω.Τους περασμένους μήνες συνέβησαν πολλά πράγματα και δεν μπορώ να τα πω με λεπτομέρειες.Καταρχήν μετά τις διακοπές προσπάθησα να λύσω το πρόβλημα μου.Ναι,αυτό να χτυπάω.Δεν ήταν καθόλου εύκολο.Με την βοήθεια των φίλων μου όμως όλα ήταν δυνατά.Κάθε φορά που ένιωθα την οργή να χτυπήσω με κρατούσαν και με ηρεμούσαν με διάφορους τρόπους.Όλα είχαν γυρίσει πάλι στην κανονική τους πορεία.Η σημερινή ημέρα θα είναι υπέροχη.Είναι η παρέλαση και τα γενέθλια μου.Θα έρθει κανένας άραγε;
Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2014
Επίσης,σκεφτόμαστε να κάνουμε διάφορες δράσεις σχετικές πάντα με το anti-bullying.Εάν έχετε κάποια πρωτότυπη ιδέα ή κάποια γνώμη μπορείτε να την μοιραστείτε μαζί μας ανά πάσα στιγμή είτε στο σχολείο είτε μέσω email(να μην τα ξαναλέμε από την αρχή).
Ρία
Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2014
Μια διακοπη
ΑΣΑΡΙΔΟΥ ΣΩΤΗΡΙΑ Α1
ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ Α1
ΣΕΛΗΝΗ ΑΤΜΑΤΖΙΔΟΥ Α1
ΡΑΦΑΗΛ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ Α1
ΤΟ E-MAIL MAΣ
Αγαπητό Ημερολόγιο:Μέρος 10 (σπέσιαλ)
ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ 1-1-2014
Αγαπητό ημερολόγιο,
Πάει ο παλιός ο χρόνος ας γλεντήσουμε παιδιά λέει το τραγούδι.Έλα που δεν θα γλεντήσουμε.Η μητέρα μου μόλις έμαθε τι έκανα με έκλεισε στο δωμάτιο μου.Ούτε προσπάθησε να με βοηθήσει ούτε τίποτα.Και περιμένει από εμένα να της συμπεριφέρομαι καλά.Είμαι κλεισμένος.Έτσι νομίζει.ΤΟ ΕΣΚΑΣΑ!!!Ναί αυτό έκανα.Το έσκασα και πήγα σινεμά.Μου φαίνετε έχω αρχίσει να τα χάνω.Αν το μάθει θα με σκοτώσει!!Αλλά αρχίζει κάπως να μου αρέσει.Μέχρι να μπλέξω πάλι σε μπελάδες και να τιμωρηθώ με κάτι που θα πληρώνω για όλη μου την ζωή....
Αγαπητό Ημερολόγιο:Μέρος 9 (special)
ΧΡΙΣΤΟΎΓΕΝΝΑ 25-12-2013
Αγαπητό ημερολόγιο,
Σήμερα είναι μια ξεχωριστή ημέρα.Είναι Χριστούγεννα,η αγαπημένη γιορτή των παιδιών.Γιατί;Χιόνια πέφτουν,ανάβει το τζάκι,στολίζουμε δένδρο.Είναι απλά μια μαγευτική εποχή.Βέβαια για εμένα όλα είναι χάλια.Όχι για το τζάκι ή τα χιόνια.Οι προηγούμενες εβδομάδες στο σχολείο βγήκαν εκτός ορίων.Ενώ όλα κυλούσαν ήρεμα ξαφνικά ήρθε ένας και με κορόιδεψε.Και εγώ τι έκανα;Τον χτύπησα!!!Το πιστεύετε;Δεν ήξερα τι έκανα.Ήταν σαν να μην το έλεγχα.ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΎΣΑ ΝΑ ΚΡΑΤΗΘΏ!!!Τον βάρεσα αλύπητα.Έτρεχαν αίματα από παντού.ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΜΕ ΕΠΙΑΣΕ!!!Εγώ που στην αρχή ήμουν το θύμα τώρα είμαι θύτης.Ντρέπομαι να πάω στο σχολείο.Φοβάμαι!!!Τι θα πούνε τα παιδιά;ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΩ;
Αγαπητό Ημερολόγιο:Μέρος 8
1-12-2013
Αγαπητό ημερολόγιο,
Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν και τα παιδιά δεν ησυχάζουν.Έχουμε αρχίσει να στολίζουμε την τάξη.Βγήκαμε πολλές φωτογραφίες και εγώ είχα το χριστουγεννιάτικο καπέλο.Κάτι έγραφε πάνω.Μάλλον ασήμαντο.Παρόλο που στο σχολείο η κατάσταση βελτιωνόταν στο σπίτι άρχιζαν να γίνονται χειρότερα από ποτέ.Ο αδερφός μου έφευγε και θα έμενα πάλι με τους γονείς μου οι οποίοι δεν με κατάλαβαν ποτέ.Τι να κάνω λες και έχω κι άλλη επιλογή....
Αγαπητό Ημερολόγιο:Μέρος 7
28-11-2014
Αγαπητό μου ημερολόγιο,
Έχει περάσει μια εβδομάδα από την επίσκεψη μου στο σπίτι της Αλί.Η κοπέλα άρχισε να έρχεται κανονικά σχολείο όμως αυτό δεν πέρασε απαρατήρητο από τους νταήδες.Για μια στιγμή την άφησα από τα μάτια μου και εξαφανίστηκε.Την έψαξα παντού.Την βρήκα τελικά κλειδωμένη σε μια αίθουσα και με την βοήθεια των δασκάλων την βγάλαμε από εκεί μέσα.Πέρασε λίγος καιρός και η Αλί μας ανακοίνωσε πως θα γύριζε πίσω στην πατρίδα της.Τι κρίμα....Ήταν τόσο συμπαθητικά....
Τρίτη 4 Νοεμβρίου 2014
Αγαπητό Ημερολόγιο:Μέρος 6
15-11-2013
Αγαπητό ημερολόγιο,
Οι εβδομάδες περνάνε και το κοριτσάκι δεν έχει εμφανιστεί.Τι να της συνέβη;Αποφάσισα λοιπόν να μάθω που μένει και να την επισκεφθώ.Δεν ήταν καθόλου εύκολο γιατί κανένας δεν ήξερε.Έτσι πήγα στον διευθυντή και έμαθα που μένει.Πήγα και την επισκέφθηκα αλλά οι γείτονες μου είπαν πως έλειπε.Τώρα;Τι κάνω;Χτύπησα λοιπόν την πόρτα αγνοώντας την συμβουλή των γειτόνων.Και μου άνοιξε.Μπήκα μέσα διστακτικά και μιλήσαμε.Με εμπιστευόταν πλέον.Της είπα ότι κι εγώ τα είχα περάσει και πως θα την βοηθούσα....
Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2014
Αγαπητό Ημερολόγιο:Μέρος 5
1-11-2013
Αγαπητό ημερολόγιο,
Σήμερα ήρθε η νέα μαθήτρια.Ήταν από την Άλβανια και αυτό δεν ξέφυγε από τους νταήδες της τάξης.Όταν η κοπέλα έλεγα ότι ελπίζει να σταματήσει ο ρατσισμός εκείνη αποκρίθηκαν λέγοντας την αν ξέρει τι έκανε ομοιοκαταληξία με την ελπίδα.Ποιά ήταν η απάντηση;Αλβανίδα.Το κοριτσάκι έγυγε τρέχοντας από την τάξη.Όταν πήγα να της μιλήσω μου είπε ότι σε όλα τα σχολεία πάθαινε τα ίδια για αυτό και άλλαζε.Όταν της είπα να το πεί στους γονείς της με κλάματα μου αποκρίθηκε ότι η μητέρα της είχε πεθάνει και ο μπαμπάς της έλειπε.Ήταν μοναχοπαίδι.Έφυγε κλαίγοντας.Ήταν κάτι που είπα;
Σάββατο 1 Νοεμβρίου 2014
Αγαπητο Ημερολόγιο:Μέρος 4
18-10-2013
Αγαπητό ημερολόγιο,
Σήμερα πέρασα την καλύτερη ημέρα της ζωής μου.Ήρθε ο αδερφός μου.Οπότε του μίλησα για το πρόβλημα που με απασχολούσε:η βία.Ο αδερφός μου μου σύστησε ένα blog το PeaceMak3rs.Χωρίς να έχω άλλη ελπίδα να απομένει το επισκέφτηκα.Είχε υπέροχες συμβουλές.Ήταν τόσο απλό τελικά.Σαν δεν τους έδινα σημασία σταμάτησαν να με ενοχλούν με τον φόβο της αποβολής.Δεν ανυσηχούσα πια.Άλλος ήταν ο καημός μου.Ο καθηγητής μα είπε πως η κοπέλα η ali που δεν ερχόταν τόσο καιρό τώρα θα ερχόταν μέσα στον Νοέμβριο.Κι αν είναι συτή το επόμενο θύμα τους;
Αγαπητό Ημερολόγιο:Μέρος 3
1-10-2013
Αγαπητό ημερολόγιο,
Σήμερα γράψαμε το πρώτο μας διαγώνισμα.Φαίνεται τα χρόνια στο γυμνάσιο είναι περίπλοκα.Τα πήγα πολύ καλά στο διαγώνισμα.Πήρα 19,5.Όπως και όλη η άλλη τάξη...χάρης σε εμένα.Τι να κάνω;Είχα άλλη επιλογή;Να με χτυπούσαν;Τι μπορούσα να κάνω;Θα το έλεγα στους καθηγητές αλλά θα με χτυπούσαν μετά το σχολείο.Όχι ότι την γλύτωσα.Ήθελαν 20 λένε και για αυτό άρχισαν να με χτυπάνε.Οι γονείς μου μετά με ριξαν και αυτοί μια δυο χαστουκιές επειδή δεν το είπα στους δασκάλους.Μια ερώτηση:Γιατί οι γονείς δεν καταλαβαίνουν τα παιδιά τους;
Αγαπητό Ημερολόγιο:Μέρος 2
20-9-2013
Αγαπητό ημερολόγιο,
Η πρώτη εβδομάδα στο σχολείο πέρασε.Ήταν πολύ δύσκολη εβδομάδα για εμένα.Οι γονείς μου με χτυπούσαν καθώς δεν τα πήγαινα καλά στο σχολείο.Μα πώς να τα καταφέρω ενώ όλη την εβδομάδα μου έπερναν τα χρήματα και με χτυπούσαν.Κάθε μέρα γυρνούσα σπίτι νηστικός και δεν είχε διάθεση για τίποτα.Πότε θα έρθει ο αδερφός μου; σκεφτόμουν.Αυτός θα με βοηθούσε σίγουρα.Αυτός θα με άκουγε.Αλλά πρέπει να περιμένω μέχρι τα Χριστούγεννα.Πότε να έρθουν.......
Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ
Αγαπητό Ημερολόγιο:Μέρος 1
11-9-2013
Αγαπητό μου ημερολόγιο,
Σήμερα αρχίσε το σχολείο.Ξύπνησα άρον άρον για να φτάσω χωρίς να ξέρω τι με περιμένει όταν θα περάσω την πόρτα και εισέλθω στο προαύλιο.Ετοιμάστηκα,έφαγα και ξεκίνησα μόνος όπως και κάθε χρονιά για το σχολείο.Αφού έφτασα φοβήθηκα....φοβήθηκα κυριολεκτικα.Δεν ήξερα τι με περιμένει.Πέρασα την πόρτα και καθόμουν μόνος στις κερκίδες.Με πλησίασαν...εγώ στην αρχή νόμιζα ότι ήθελαν να με κάνουν παρέα.Αντιθέτως αυτοί άρχισαν να με κορο'ι'δεύουν και μετά όταν με είπαν να πάω λίγο μαζί τους εγώ δέχτηκε...δεν ξέρω τι με έπιασε.Με πήγαν στις τουαλέτες και με βούτηξαν το κεφάλι.Μετά με έβγαλαν φωτογραφίες και τις πόσταραν σε κάτι που λέγεται facebook.Έφυγα αμέσως και αφού τελείωσε ο αγιασμός έφυγα όσο πιο γρήγορα μπορούσα.Έφτασα σπίτι και κλειδώθηκα στο δωμάτιο μου.Δεν είπα τίποτα στους γονείς μου.Όλη μέρα ήμουν κλεισμένος εδώ μέσα.Τώρα νύχτωσε και πρέπει να κοιμηθώ.Ελπίζω αύριο να είναι μια καλύτερη μέρα..
Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2014
Μορφές Βίας Μέρος 10:Καλλιτεχνική Βία
Καλλιτεχνική βία - βία της τέχνης

Μορφές Βίας Μέρος 8:Αναίτια Βία
Αναίτια βία

Μορφές Βίας Μέρος 7:Πολιτική Βία
Πολιτική βία

Μορφές Βίας Μέρος 6:Ενδοοικογενειακή βία
Ενδοοικογενειακή βία

Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2014
Αυτοί είναι κάποιοι τρόποι για να χειριστείς τον εκφοβισμό
- Ενημέρωσε έναν ενήλικα. Δάσκαλοι, διευθυντές και γονείς όλοι μπορούν να βοηθήσουν στο να σταματήσει ο εκφοβισμός.
- Να αποφεύγειςτο παιδί που σε εκφοβίζει και έχεις πάντα μαζί σου ένα φίλο σου. Κάνε μια προσπάθεια να είσαι πάντα με ένα φίλο σου ή με μια παρέα. Κάνε και εσύ το ίδιο για κάποιο άλλο παιδί που μπορεί να είναι και αυτό θύμα εκφοβισμού.
- Κράτα το θυμό σου. Είναι φυσικό να θυμώνεις, αλλά τα παιδιά που εκφοβίζουν λαμβάνουν ικανοποίηση από αυτό. Στο βαθμό που μπορείς κάνε μια προσπάθεια να μην δείχνεις ότι έχεις θυμώσει.
- Απομακρύνσου και αγνόησε το παιδί που σε εκφοβίζει. Πες του ξεκάθαρα να σταματήσει αμέσως και απομακρύνσου. Όταν αγνοείς τον εκφοβιστή αυτό σημαίνει ότι δεν ενδιαφέρεσαι και δεν σε νοιάζει. Τελικά ο εκφοβιστής θα σταματήσει να σε εκφοβίζει, όταν βλέπει ότι δεν του δίνεις σημασία.
- Να θυμάσαι ότι , δεν φταις εσύ! Και να μην νιώθεις ντροπή για αυτό που σου συμβαίνει.
Νέα Μορφή Βίας – Cyber bulling, Photo bulling



Τα τελευταία χρόνια, η τεχνολογία παρέχει στα παιδιά, ένα καινούριο μέσο εφαρμογής βίας. Αυτό είναι ο εκφοβισμός μέσω του διαδικτύου.
Ο εκφοβισμός μέσω του διαδικτύου είναι οποιαδήποτε πράξη επιθετικότητας, παρενόχλησης, προσβολής, τρομοκρατικής ή αυταρχικής συμπεριφοράς, που πραγματοποιείται μέσω της χρήσης διαδικτύου και άλλων σύγχρονων μέσων, η οποία επαναλαμβάνεται σε τακτικά ή άτακτα χρονικά διαστήματα, με σκοπό να βλάψει το θύμα.
Αυτοί που ασκούν τον συγκεκριμένο εκφοβισμό χρησιμοποιούν τις νέες τεχνολογίες για να απειλήσουν, να παρενοχλήσουν, να δυσφημίσουν, να υποδυθούν αυτούς που εκφοβίζουν, να υποκλέψουν την ταυτότητά τους, να χλευάσουν, να συκοφαντήσουν.
Το φαινόμενο αυτό, απασχολεί ολοένα και περισσότερους ερευνητές και λαμβάνει χώρα σε παγκόσμιο αλλά και σε ελληνικό επίπεδο. Αρκετές έρευνες έχουν πραγματοποιηθεί από πανεπιστήμια και επιστημονικές εταιρίες, που καταδεικνύουν την συνεχή αύξηση του φαινόμενου.
Πολλοί παράγοντες μπορούν να οδηγήσουν ένα άτομο στο να ασκεί τέτοιες βίαιες συμπεριφορές όπως:
Η ανάγκη για επιβολή δύναμης
Συσσωρευμένος θυμός
Η ανάγκη για να επικεντρώσει τη προσοχή
Βαρεμάρα
Η ευχαρίστηση να προκαλέσει πόνο και φόβο
Θα πρέπει να επισημάνουμε ότι ο εκφοβισμός στο διαδίκτυο είναι ασφαλέστερος του «παραδοσιακού», γιατί ο εκφοβιστής είναι ανώνυμος, και οι πιθανότητες να συλληφθεί λίγες.
Οι εκφοβιστές έχουν ανάγκη να νοιώθουν δυνατοί και αντλούν ευχαρίστηση με το να κακομεταχειρίζονται τους άλλους. Παράλληλα είναι ανυπάκουοι, προκλητικοί και φέρονται να έχουν υπερβολική αυτοεκτίμηση. Τους διακρίνει επίσης το ότι έχουν μάθει, να αντεπιτίθενται με βιαιότητα για να διαχειριστούν όποια προβλήματα έχουν
Τα θύματα του εκφοβισμού είναι συνήθως ήσυχοι και ευαίσθητοι νέοι, αγχώδεις και ανασφαλείς. σπάνια αμύνονται ακόμη και όταν δέχονται προσβολές. Το κυριότερο χαρακτηριστικό των θυμάτων είναι ότι υστερούν σε δύναμη και εξουσία από τον θύτη. Είναι ντροπαλά και ήσυχα άτομα, έχουν λίγους φίλους, εκτός σχολείου και ενδεχομένως κανένα στενό φίλο στο σχολείο, με αποτέλεσμα να είναι απομονωμένοι.
Υπεισέρχονται και άλλοι παράγοντες που τους χαρακτηρίζουν όπως είναι η σωματική αναπηρία και ο ρατσισμός.
Το διαδίκτυο είναι πλέον αναπόσπαστο μέρος της ζωής και της κουλτούρας μικρών και μεγάλων. Το 1997 εξυπηρετούσε 35-50 εκ. πελάτες σε όλο τον κόσμο. Το 2002 650 εκ. πελάτες και σε πρόσφατες μετρήσεις πάνω από 2 δις άνθρωποι είναι χρήστες του internet.
Ουδείς αρνείται ότι εξυπηρετεί την μάθηση, την επικοινωνία, την ταχύτητα διάχυσης της πληροφορίας και συνακόλουθα τη γνώση, το ηλεκτρονικό εμπόριο και πολλές άλλες λειτουργίες που συνέβαλλαν στην ανάπτυξη των κοινωνιών, των επιστημών και εν γένει της ανθρωπότητας, λειτουργίες που διαφημιστήκαν από την πρώτη στιγμή της εμφάνισής του.
Ποιος αρνείται πως σήμερα τα πάντα γίνονται μέσω διαδικτύου.
Οι νέοι, κυρίως στη εφηβεία, σερφάρουν αδιάκοπα στο internet για να διασκεδάσουν, να παίξουν, να βρουν πληροφορίες ακόμα και νέους φίλους και φίλες.
Τα μικρότερα παιδιά, παρκαρισμένα στα δωμάτιά τους, παίζουν ασταμάτητα ηλεκτρονικά παιχνίδια. Συνήθως παιχνίδια βίας, παιχνίδια ρόλων, παιχνίδια της πειθούς, παιχνίδια πολέμων. Παιχνίδια που είναι κατασκευασμένα έτσι ώστε να ανεβάζουν την αδρεναλίνη στα ύψη, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, προσδίδοντας μεγάλη απόλαυση στους παίκτες, αναγκάζοντας τους να μην ξεκολλάν από τις οθόνες και έτσι χωρίς να το καταλάβουν, αφού παίζοντας έρχεται η όρεξη, ακολουθούν διάφορες συμπεριφορές ταυτιζόμενοι με τους ήρωες ή τους πρωταγωνιστές.
Κίνδυνοι από το διαδίκτυο:
Παιδοφιλία
Κυβερνοαυτοκτονία
Νεανική παραβατικότητα
Στοίχημα – Casino
Αγορές
Σεξουαλική διαπαιδαγώγηση – πορνογραφία
Λάθος πρότυπα
Σημάδια θυματοποιημένου παιδιού – στοιχεία που πρέπει να ανησυχήσουν τους γονείς:
Επιθετικό, παράλογο, ανήσυχο
Σταματάει να τρώει
Φοβάται να χρησιμοποιήσει κινητό ή mail
Φοβάται να περπατήσει μόνο του στο σχολείο
Κλαίει πριν κοιμηθεί και έχει εφιάλτες
Πέφτει η σχολική του επίδοση
Γενικά αλλάζει η ζωή του
Αντιμετώπιση του φαινομένου
Οι στρατηγικές αντιμετώπισης του προβλήματος είναι η πρόληψη της παιδικής επιθετικότητας γενικά. Προς αυτή τη κατεύθυνση θα πρέπει να αλλάξουν πολλά και οι αλλαγές αυτές δεν περιορίζονται μόνο στους εκπαιδευτικούς και στο σχολείο, αλλά αφορούν και τους γονείς και τα ΜΜΕ. Μόνο μία ολιστική αντιμετώπιση του προβλήματος μπορεί να φέρει ορατά αποτελέσματα.
Ο ρόλος των γονέων στην πρόληψη του φαινομένου είναι σημαντικός. Ο ψηφιακός αναλφαβητισμός των γονέων, τους οδηγεί σε δαιμονοποίηση του υπολογιστή και του διαδικτύου, το οποίο όμως είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό εργαλείο που χρειάζεται σωστή χρήση. Επομένως οι γονείς πρέπει:
Να αφιερώσουν χρόνο και διάθεση ώστε να ασχοληθούν μαζί με το παιδί σε θέματα διαδικτύου
Να τοποθετήσουν τον υπολογιστή σε κοινόχρηστο χώρο ώστε να μην δίνεται η δυνατότητα απομόνωσης του παιδιού.
Χρήση φίλτρων για επιβλαβείς ιστοσελίδες
Ενημέρωση των παιδιών με απλά λόγια από μικρή ηλικία για τα φαινόμενα του εκφοβισμού και της παρενόχλησης
Όχι χρήση του υπολογιστή για επιβράβευση ή τιμωρία
Να θέτουν όριο και μέτρο στη συμπεριφορά των παιδιών
Να βάζουν όρια στα παιδιά που ασχολούνται με το διαδίκτυο.
Να ασχολούνται γενικά περισσότερο με τα παιδιά τους.
Να αντιμετωπίζουν με ιδιαίτερη κατανόηση την παιδική επιθετικότητα
Να γνωρίζουν ότι μερικές φορές η βία είναι κραυγή και έκκληση που κρύβει πολύ πόνο και απογοήτευση
Ο εκπαιδευτικός έχει καθήκον, να μην απαντά στη βία με βίαιη αντίδραση, γιατί γνωρίζει ότι η βία γεννά βία
Η πιο σημαντική συνέπεια μιας κατασταλτικής δράσης του εκπαιδευτικού είναι η δημιουργία φόβου στα παιδιά, εξαιτίας του οποίου δυσκολεύονται να εκφράσουν τι αισθάνονται, έτσι οδηγούνται σε δύο επιλογές: ή να γίνουν επιθετικά, ή να κλειστούν στον εαυτό τους.
Τα παιδιά, όπως και οι εκπαιδευτικοί έχουν το δικαίωμα να θυμώνουν χωρίς αισθήματα ενοχής ή φόβου. Το σημαντικό για τους εκπαιδευτικούς, είναι να βρουν τρόπους ώστε να μάθουν τους μαθητές να ελέγχουν αυτά τα αρνητικά συναισθήματα.
Οι εκπαιδευτικού δεν θα πρέπει να κάνουν χρήση της εξουσίας, που τους δίνει η ικανότητά τους να χειρίζονται καλά τη γλώσσα. Η δυνατότητα του παιδαγωγού να χρησιμοποιεί τη λεκτική του ευφράδεια για να συνθλίψει τους μαθητές (εκ του ασφαλούς, δεν παρανομεί χαστουκίζοντας τα…) ή τους συνεχώς παραπονούμενους γονείς και η αδυναμία της άλλης πλευράς να αντιμετωπίσει ισότιμα λεκτικά αυτή την επίθεση γεννά άλλη μία μορφή βίας.
Ο παιδαγωγός πολλές φορές από άγνοια ή προκατάληψη, δείχνει τις αντιπάθειές του ή τις προτιμήσεις του. Ακόμη συχνότερα, συμπεριφέρεται στους μαθητές με αίσθημα απόρριψης και ματαίωσης. Ο μαθητής που αισθάνεται ότι απορρίπτεται ή αγνοείται από τον εκπαιδευτικό του, κάνει αισθητή την παρουσία του με όλα τα μέσα που διαθέτει.
Τελειώνοντας, θα πρέπει όλοι να λάβουμε υπόψη μας ότι: Όσο υπάρχει έστω και ένα παιδί που έχει υποστεί στο σχολείο βία, εκφοβισμό, παρενόχληση, ρατσισμό, αυτό το σχολείο έχει αποτύχει.
Τέλος, ο καλύτερος τρόπος για τη μείωση της επιθετικής συμπεριφοράς των παιδιών μας είναι η γονεϊκή και εκπαιδευτική αγάπη και κατανόηση απέναντι στα παιδιά, καθώς και η καλλιέργειά τους, για σεβασμό και αγάπη προς τους συνανθρώπους.
Τα τελευταία χρόνια, η τεχνολογία παρέχει στα παιδιά, ένα καινούριο μέσο εφαρμογής βίας. Αυτό είναι ο εκφοβισμός μέσω του διαδικτύου.
Ο εκφοβισμός μέσω του διαδικτύου είναι οποιαδήποτε πράξη επιθετικότητας, παρενόχλησης, προσβολής, τρομοκρατικής ή αυταρχικής συμπεριφοράς, που πραγματοποιείται μέσω της χρήσης διαδικτύου και άλλων σύγχρονων μέσων, η οποία επαναλαμβάνεται σε τακτικά ή άτακτα χρονικά διαστήματα, με σκοπό να βλάψει το θύμα.
Αυτοί που ασκούν τον συγκεκριμένο εκφοβισμό χρησιμοποιούν τις νέες τεχνολογίες για να απειλήσουν, να παρενοχλήσουν, να δυσφημίσουν, να υποδυθούν αυτούς που εκφοβίζουν, να υποκλέψουν την ταυτότητά τους, να χλευάσουν, να συκοφαντήσουν.
Το φαινόμενο αυτό, απασχολεί ολοένα και περισσότερους ερευνητές και λαμβάνει χώρα σε παγκόσμιο αλλά και σε ελληνικό επίπεδο. Αρκετές έρευνες έχουν πραγματοποιηθεί από πανεπιστήμια και επιστημονικές εταιρίες, που καταδεικνύουν την συνεχή αύξηση του φαινόμενου.
Πολλοί παράγοντες μπορούν να οδηγήσουν ένα άτομο στο να ασκεί τέτοιες βίαιες συμπεριφορές όπως:
Η ανάγκη για επιβολή δύναμης
Συσσωρευμένος θυμός
Η ανάγκη για να επικεντρώσει τη προσοχή
Βαρεμάρα
Η ευχαρίστηση να προκαλέσει πόνο και φόβο
Θα πρέπει να επισημάνουμε ότι ο εκφοβισμός στο διαδίκτυο είναι ασφαλέστερος του «παραδοσιακού», γιατί ο εκφοβιστής είναι ανώνυμος, και οι πιθανότητες να συλληφθεί λίγες.
Οι εκφοβιστές έχουν ανάγκη να νοιώθουν δυνατοί και αντλούν ευχαρίστηση με το να κακομεταχειρίζονται τους άλλους. Παράλληλα είναι ανυπάκουοι, προκλητικοί και φέρονται να έχουν υπερβολική αυτοεκτίμηση. Τους διακρίνει επίσης το ότι έχουν μάθει, να αντεπιτίθενται με βιαιότητα για να διαχειριστούν όποια προβλήματα έχουν
Τα θύματα του εκφοβισμού είναι συνήθως ήσυχοι και ευαίσθητοι νέοι, αγχώδεις και ανασφαλείς. σπάνια αμύνονται ακόμη και όταν δέχονται προσβολές. Το κυριότερο χαρακτηριστικό των θυμάτων είναι ότι υστερούν σε δύναμη και εξουσία από τον θύτη. Είναι ντροπαλά και ήσυχα άτομα, έχουν λίγους φίλους, εκτός σχολείου και ενδεχομένως κανένα στενό φίλο στο σχολείο, με αποτέλεσμα να είναι απομονωμένοι.
Υπεισέρχονται και άλλοι παράγοντες που τους χαρακτηρίζουν όπως είναι η σωματική αναπηρία και ο ρατσισμός.
Το διαδίκτυο είναι πλέον αναπόσπαστο μέρος της ζωής και της κουλτούρας μικρών και μεγάλων. Το 1997 εξυπηρετούσε 35-50 εκ. πελάτες σε όλο τον κόσμο. Το 2002 650 εκ. πελάτες και σε πρόσφατες μετρήσεις πάνω από 2 δις άνθρωποι είναι χρήστες του internet.
Ουδείς αρνείται ότι εξυπηρετεί την μάθηση, την επικοινωνία, την ταχύτητα διάχυσης της πληροφορίας και συνακόλουθα τη γνώση, το ηλεκτρονικό εμπόριο και πολλές άλλες λειτουργίες που συνέβαλλαν στην ανάπτυξη των κοινωνιών, των επιστημών και εν γένει της ανθρωπότητας, λειτουργίες που διαφημιστήκαν από την πρώτη στιγμή της εμφάνισής του.
Ποιος αρνείται πως σήμερα τα πάντα γίνονται μέσω διαδικτύου.
Οι νέοι, κυρίως στη εφηβεία, σερφάρουν αδιάκοπα στο internet για να διασκεδάσουν, να παίξουν, να βρουν πληροφορίες ακόμα και νέους φίλους και φίλες.
Τα μικρότερα παιδιά, παρκαρισμένα στα δωμάτιά τους, παίζουν ασταμάτητα ηλεκτρονικά παιχνίδια. Συνήθως παιχνίδια βίας, παιχνίδια ρόλων, παιχνίδια της πειθούς, παιχνίδια πολέμων. Παιχνίδια που είναι κατασκευασμένα έτσι ώστε να ανεβάζουν την αδρεναλίνη στα ύψη, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, προσδίδοντας μεγάλη απόλαυση στους παίκτες, αναγκάζοντας τους να μην ξεκολλάν από τις οθόνες και έτσι χωρίς να το καταλάβουν, αφού παίζοντας έρχεται η όρεξη, ακολουθούν διάφορες συμπεριφορές ταυτιζόμενοι με τους ήρωες ή τους πρωταγωνιστές.
Κίνδυνοι από το διαδίκτυο:
Παιδοφιλία
Κυβερνοαυτοκτονία
Νεανική παραβατικότητα
Στοίχημα – Casino
Αγορές
Σεξουαλική διαπαιδαγώγηση – πορνογραφία
Λάθος πρότυπα
Σημάδια θυματοποιημένου παιδιού – στοιχεία που πρέπει να ανησυχήσουν τους γονείς:
Επιθετικό, παράλογο, ανήσυχο
Σταματάει να τρώει
Φοβάται να χρησιμοποιήσει κινητό ή mail
Φοβάται να περπατήσει μόνο του στο σχολείο
Κλαίει πριν κοιμηθεί και έχει εφιάλτες
Πέφτει η σχολική του επίδοση
Γενικά αλλάζει η ζωή του
Αντιμετώπιση του φαινομένου
Οι στρατηγικές αντιμετώπισης του προβλήματος είναι η πρόληψη της παιδικής επιθετικότητας γενικά. Προς αυτή τη κατεύθυνση θα πρέπει να αλλάξουν πολλά και οι αλλαγές αυτές δεν περιορίζονται μόνο στους εκπαιδευτικούς και στο σχολείο, αλλά αφορούν και τους γονείς και τα ΜΜΕ. Μόνο μία ολιστική αντιμετώπιση του προβλήματος μπορεί να φέρει ορατά αποτελέσματα.
Ο ρόλος των γονέων στην πρόληψη του φαινομένου είναι σημαντικός. Ο ψηφιακός αναλφαβητισμός των γονέων, τους οδηγεί σε δαιμονοποίηση του υπολογιστή και του διαδικτύου, το οποίο όμως είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό εργαλείο που χρειάζεται σωστή χρήση. Επομένως οι γονείς πρέπει:
Να αφιερώσουν χρόνο και διάθεση ώστε να ασχοληθούν μαζί με το παιδί σε θέματα διαδικτύου
Να τοποθετήσουν τον υπολογιστή σε κοινόχρηστο χώρο ώστε να μην δίνεται η δυνατότητα απομόνωσης του παιδιού.
Χρήση φίλτρων για επιβλαβείς ιστοσελίδες
Ενημέρωση των παιδιών με απλά λόγια από μικρή ηλικία για τα φαινόμενα του εκφοβισμού και της παρενόχλησης
Όχι χρήση του υπολογιστή για επιβράβευση ή τιμωρία
Να θέτουν όριο και μέτρο στη συμπεριφορά των παιδιών
Να βάζουν όρια στα παιδιά που ασχολούνται με το διαδίκτυο.
Να ασχολούνται γενικά περισσότερο με τα παιδιά τους.
Να αντιμετωπίζουν με ιδιαίτερη κατανόηση την παιδική επιθετικότητα
Να γνωρίζουν ότι μερικές φορές η βία είναι κραυγή και έκκληση που κρύβει πολύ πόνο και απογοήτευση
Ο εκπαιδευτικός έχει καθήκον, να μην απαντά στη βία με βίαιη αντίδραση, γιατί γνωρίζει ότι η βία γεννά βία
Η πιο σημαντική συνέπεια μιας κατασταλτικής δράσης του εκπαιδευτικού είναι η δημιουργία φόβου στα παιδιά, εξαιτίας του οποίου δυσκολεύονται να εκφράσουν τι αισθάνονται, έτσι οδηγούνται σε δύο επιλογές: ή να γίνουν επιθετικά, ή να κλειστούν στον εαυτό τους.
Τα παιδιά, όπως και οι εκπαιδευτικοί έχουν το δικαίωμα να θυμώνουν χωρίς αισθήματα ενοχής ή φόβου. Το σημαντικό για τους εκπαιδευτικούς, είναι να βρουν τρόπους ώστε να μάθουν τους μαθητές να ελέγχουν αυτά τα αρνητικά συναισθήματα.
Οι εκπαιδευτικού δεν θα πρέπει να κάνουν χρήση της εξουσίας, που τους δίνει η ικανότητά τους να χειρίζονται καλά τη γλώσσα. Η δυνατότητα του παιδαγωγού να χρησιμοποιεί τη λεκτική του ευφράδεια για να συνθλίψει τους μαθητές (εκ του ασφαλούς, δεν παρανομεί χαστουκίζοντας τα…) ή τους συνεχώς παραπονούμενους γονείς και η αδυναμία της άλλης πλευράς να αντιμετωπίσει ισότιμα λεκτικά αυτή την επίθεση γεννά άλλη μία μορφή βίας.
Ο παιδαγωγός πολλές φορές από άγνοια ή προκατάληψη, δείχνει τις αντιπάθειές του ή τις προτιμήσεις του. Ακόμη συχνότερα, συμπεριφέρεται στους μαθητές με αίσθημα απόρριψης και ματαίωσης. Ο μαθητής που αισθάνεται ότι απορρίπτεται ή αγνοείται από τον εκπαιδευτικό του, κάνει αισθητή την παρουσία του με όλα τα μέσα που διαθέτει.
Τελειώνοντας, θα πρέπει όλοι να λάβουμε υπόψη μας ότι: Όσο υπάρχει έστω και ένα παιδί που έχει υποστεί στο σχολείο βία, εκφοβισμό, παρενόχληση, ρατσισμό, αυτό το σχολείο έχει αποτύχει.
Τέλος, ο καλύτερος τρόπος για τη μείωση της επιθετικής συμπεριφοράς των παιδιών μας είναι η γονεϊκή και εκπαιδευτική αγάπη και κατανόηση απέναντι στα παιδιά, καθώς και η καλλιέργειά τους, για σεβασμό και αγάπη προς τους συνανθρώπους.
Τα τελευταία χρόνια, η τεχνολογία παρέχει στα παιδιά, ένα καινούριο μέσο εφαρμογής βίας. Αυτό είναι ο εκφοβισμός μέσω του διαδικτύου.
Ο εκφοβισμός μέσω του διαδικτύου είναι οποιαδήποτε πράξη επιθετικότητας, παρενόχλησης, προσβολής, τρομοκρατικής ή αυταρχικής συμπεριφοράς, που πραγματοποιείται μέσω της χρήσης διαδικτύου και άλλων σύγχρονων μέσων, η οποία επαναλαμβάνεται σε τακτικά ή άτακτα χρονικά διαστήματα, με σκοπό να βλάψει το θύμα.
Αυτοί που ασκούν τον συγκεκριμένο εκφοβισμό χρησιμοποιούν τις νέες τεχνολογίες για να απειλήσουν, να παρενοχλήσουν, να δυσφημίσουν, να υποδυθούν αυτούς που εκφοβίζουν, να υποκλέψουν την ταυτότητά τους, να χλευάσουν, να συκοφαντήσουν.
Το φαινόμενο αυτό, απασχολεί ολοένα και περισσότερους ερευνητές και λαμβάνει χώρα σε παγκόσμιο αλλά και σε ελληνικό επίπεδο. Αρκετές έρευνες έχουν πραγματοποιηθεί από πανεπιστήμια και επιστημονικές εταιρίες, που καταδεικνύουν την συνεχή αύξηση του φαινόμενου.
Πολλοί παράγοντες μπορούν να οδηγήσουν ένα άτομο στο να ασκεί τέτοιες βίαιες συμπεριφορές όπως:
Η ανάγκη για επιβολή δύναμης
Συσσωρευμένος θυμός
Η ανάγκη για να επικεντρώσει τη προσοχή
Βαρεμάρα
Η ευχαρίστηση να προκαλέσει πόνο και φόβο
Θα πρέπει να επισημάνουμε ότι ο εκφοβισμός στο διαδίκτυο είναι ασφαλέστερος του «παραδοσιακού», γιατί ο εκφοβιστής είναι ανώνυμος, και οι πιθανότητες να συλληφθεί λίγες.
Οι εκφοβιστές έχουν ανάγκη να νοιώθουν δυνατοί και αντλούν ευχαρίστηση με το να κακομεταχειρίζονται τους άλλους. Παράλληλα είναι ανυπάκουοι, προκλητικοί και φέρονται να έχουν υπερβολική αυτοεκτίμηση. Τους διακρίνει επίσης το ότι έχουν μάθει, να αντεπιτίθενται με βιαιότητα για να διαχειριστούν όποια προβλήματα έχουν
Τα θύματα του εκφοβισμού είναι συνήθως ήσυχοι και ευαίσθητοι νέοι, αγχώδεις και ανασφαλείς. σπάνια αμύνονται ακόμη και όταν δέχονται προσβολές. Το κυριότερο χαρακτηριστικό των θυμάτων είναι ότι υστερούν σε δύναμη και εξουσία από τον θύτη. Είναι ντροπαλά και ήσυχα άτομα, έχουν λίγους φίλους, εκτός σχολείου και ενδεχομένως κανένα στενό φίλο στο σχολείο, με αποτέλεσμα να είναι απομονωμένοι.
Υπεισέρχονται και άλλοι παράγοντες που τους χαρακτηρίζουν όπως είναι η σωματική αναπηρία και ο ρατσισμός.
Το διαδίκτυο είναι πλέον αναπόσπαστο μέρος της ζωής και της κουλτούρας μικρών και μεγάλων. Το 1997 εξυπηρετούσε 35-50 εκ. πελάτες σε όλο τον κόσμο. Το 2002 650 εκ. πελάτες και σε πρόσφατες μετρήσεις πάνω από 2 δις άνθρωποι είναι χρήστες του internet.
Ουδείς αρνείται ότι εξυπηρετεί την μάθηση, την επικοινωνία, την ταχύτητα διάχυσης της πληροφορίας και συνακόλουθα τη γνώση, το ηλεκτρονικό εμπόριο και πολλές άλλες λειτουργίες που συνέβαλλαν στην ανάπτυξη των κοινωνιών, των επιστημών και εν γένει της ανθρωπότητας, λειτουργίες που διαφημιστήκαν από την πρώτη στιγμή της εμφάνισής του.
Ποιος αρνείται πως σήμερα τα πάντα γίνονται μέσω διαδικτύου.
Οι νέοι, κυρίως στη εφηβεία, σερφάρουν αδιάκοπα στο internet για να διασκεδάσουν, να παίξουν, να βρουν πληροφορίες ακόμα και νέους φίλους και φίλες.
Τα μικρότερα παιδιά, παρκαρισμένα στα δωμάτιά τους, παίζουν ασταμάτητα ηλεκτρονικά παιχνίδια. Συνήθως παιχνίδια βίας, παιχνίδια ρόλων, παιχνίδια της πειθούς, παιχνίδια πολέμων. Παιχνίδια που είναι κατασκευασμένα έτσι ώστε να ανεβάζουν την αδρεναλίνη στα ύψη, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, προσδίδοντας μεγάλη απόλαυση στους παίκτες, αναγκάζοντας τους να μην ξεκολλάν από τις οθόνες και έτσι χωρίς να το καταλάβουν, αφού παίζοντας έρχεται η όρεξη, ακολουθούν διάφορες συμπεριφορές ταυτιζόμενοι με τους ήρωες ή τους πρωταγωνιστές.
Κίνδυνοι από το διαδίκτυο:
Παιδοφιλία
Κυβερνοαυτοκτονία
Νεανική παραβατικότητα
Στοίχημα – Casino
Αγορές
Σεξουαλική διαπαιδαγώγηση – πορνογραφία
Λάθος πρότυπα
Σημάδια θυματοποιημένου παιδιού – στοιχεία που πρέπει να ανησυχήσουν τους γονείς:
Επιθετικό, παράλογο, ανήσυχο
Σταματάει να τρώει
Φοβάται να χρησιμοποιήσει κινητό ή mail
Φοβάται να περπατήσει μόνο του στο σχολείο
Κλαίει πριν κοιμηθεί και έχει εφιάλτες
Πέφτει η σχολική του επίδοση
Γενικά αλλάζει η ζωή του
Αντιμετώπιση του φαινομένου
Οι στρατηγικές αντιμετώπισης του προβλήματος είναι η πρόληψη της παιδικής επιθετικότητας γενικά. Προς αυτή τη κατεύθυνση θα πρέπει να αλλάξουν πολλά και οι αλλαγές αυτές δεν περιορίζονται μόνο στους εκπαιδευτικούς και στο σχολείο, αλλά αφορούν και τους γονείς και τα ΜΜΕ. Μόνο μία ολιστική αντιμετώπιση του προβλήματος μπορεί να φέρει ορατά αποτελέσματα.
Ο ρόλος των γονέων στην πρόληψη του φαινομένου είναι σημαντικός. Ο ψηφιακός αναλφαβητισμός των γονέων, τους οδηγεί σε δαιμονοποίηση του υπολογιστή και του διαδικτύου, το οποίο όμως είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό εργαλείο που χρειάζεται σωστή χρήση. Επομένως οι γονείς πρέπει:
Να αφιερώσουν χρόνο και διάθεση ώστε να ασχοληθούν μαζί με το παιδί σε θέματα διαδικτύου
Να τοποθετήσουν τον υπολογιστή σε κοινόχρηστο χώρο ώστε να μην δίνεται η δυνατότητα απομόνωσης του παιδιού.
Χρήση φίλτρων για επιβλαβείς ιστοσελίδες
Ενημέρωση των παιδιών με απλά λόγια από μικρή ηλικία για τα φαινόμενα του εκφοβισμού και της παρενόχλησης
Όχι χρήση του υπολογιστή για επιβράβευση ή τιμωρία
Να θέτουν όριο και μέτρο στη συμπεριφορά των παιδιών
Να βάζουν όρια στα παιδιά που ασχολούνται με το διαδίκτυο.
Να ασχολούνται γενικά περισσότερο με τα παιδιά τους.
Να αντιμετωπίζουν με ιδιαίτερη κατανόηση την παιδική επιθετικότητα
Να γνωρίζουν ότι μερικές φορές η βία είναι κραυγή και έκκληση που κρύβει πολύ πόνο και απογοήτευση
Ο εκπαιδευτικός έχει καθήκον, να μην απαντά στη βία με βίαιη αντίδραση, γιατί γνωρίζει ότι η βία γεννά βία
Η πιο σημαντική συνέπεια μιας κατασταλτικής δράσης του εκπαιδευτικού είναι η δημιουργία φόβου στα παιδιά, εξαιτίας του οποίου δυσκολεύονται να εκφράσουν τι αισθάνονται, έτσι οδηγούνται σε δύο επιλογές: ή να γίνουν επιθετικά, ή να κλειστούν στον εαυτό τους.
Τα παιδιά, όπως και οι εκπαιδευτικοί έχουν το δικαίωμα να θυμώνουν χωρίς αισθήματα ενοχής ή φόβου. Το σημαντικό για τους εκπαιδευτικούς, είναι να βρουν τρόπους ώστε να μάθουν τους μαθητές να ελέγχουν αυτά τα αρνητικά συναισθήματα.
Οι εκπαιδευτικού δεν θα πρέπει να κάνουν χρήση της εξουσίας, που τους δίνει η ικανότητά τους να χειρίζονται καλά τη γλώσσα. Η δυνατότητα του παιδαγωγού να χρησιμοποιεί τη λεκτική του ευφράδεια για να συνθλίψει τους μαθητές (εκ του ασφαλούς, δεν παρανομεί χαστουκίζοντας τα…) ή τους συνεχώς παραπονούμενους γονείς και η αδυναμία της άλλης πλευράς να αντιμετωπίσει ισότιμα λεκτικά αυτή την επίθεση γεννά άλλη μία μορφή βίας.
Ο παιδαγωγός πολλές φορές από άγνοια ή προκατάληψη, δείχνει τις αντιπάθειές του ή τις προτιμήσεις του. Ακόμη συχνότερα, συμπεριφέρεται στους μαθητές με αίσθημα απόρριψης και ματαίωσης. Ο μαθητής που αισθάνεται ότι απορρίπτεται ή αγνοείται από τον εκπαιδευτικό του, κάνει αισθητή την παρουσία του με όλα τα μέσα που διαθέτει.
Τελειώνοντας, θα πρέπει όλοι να λάβουμε υπόψη μας ότι: Όσο υπάρχει έστω και ένα παιδί που έχει υποστεί στο σχολείο βία, εκφοβισμό, παρενόχληση, ρατσισμό, αυτό το σχολείο έχει αποτύχει.
Τέλος, ο καλύτερος τρόπος για τη μείωση της επιθετικής συμπεριφοράς των παιδιών μας είναι η γονεϊκή και εκπαιδευτική αγάπη και κατανόηση απέναντι στα παιδιά, καθώς και η καλλιέργειά τους, για σεβασμό και αγάπη προς τους συνανθρώπους.
Τα τελευταία χρόνια, η τεχνολογία παρέχει στα παιδιά, ένα καινούριο μέσο εφαρμογής βίας. Αυτό είναι ο εκφοβισμός μέσω του διαδικτύου.
Ο εκφοβισμός μέσω του διαδικτύου είναι οποιαδήποτε πράξη επιθετικότητας, παρενόχλησης, προσβολής, τρομοκρατικής ή αυταρχικής συμπεριφοράς, που πραγματοποιείται μέσω της χρήσης διαδικτύου και άλλων σύγχρονων μέσων, η οποία επαναλαμβάνεται σε τακτικά ή άτακτα χρονικά διαστήματα, με σκοπό να βλάψει το θύμα.
Αυτοί που ασκούν τον συγκεκριμένο εκφοβισμό χρησιμοποιούν τις νέες τεχνολογίες για να απειλήσουν, να παρενοχλήσουν, να δυσφημίσουν, να υποδυθούν αυτούς που εκφοβίζουν, να υποκλέψουν την ταυτότητά τους, να χλευάσουν, να συκοφαντήσουν.
Το φαινόμενο αυτό, απασχολεί ολοένα και περισσότερους ερευνητές και λαμβάνει χώρα σε παγκόσμιο αλλά και σε ελληνικό επίπεδο. Αρκετές έρευνες έχουν πραγματοποιηθεί από πανεπιστήμια και επιστημονικές εταιρίες, που καταδεικνύουν την συνεχή αύξηση του φαινόμενου.
Πολλοί παράγοντες μπορούν να οδηγήσουν ένα άτομο στο να ασκεί τέτοιες βίαιες συμπεριφορές όπως:
Η ανάγκη για επιβολή δύναμης
Συσσωρευμένος θυμός
Η ανάγκη για να επικεντρώσει τη προσοχή
Βαρεμάρα
Η ευχαρίστηση να προκαλέσει πόνο και φόβο
Θα πρέπει να επισημάνουμε ότι ο εκφοβισμός στο διαδίκτυο είναι ασφαλέστερος του «παραδοσιακού», γιατί ο εκφοβιστής είναι ανώνυμος, και οι πιθανότητες να συλληφθεί λίγες.
Οι εκφοβιστές έχουν ανάγκη να νοιώθουν δυνατοί και αντλούν ευχαρίστηση με το να κακομεταχειρίζονται τους άλλους. Παράλληλα είναι ανυπάκουοι, προκλητικοί και φέρονται να έχουν υπερβολική αυτοεκτίμηση. Τους διακρίνει επίσης το ότι έχουν μάθει, να αντεπιτίθενται με βιαιότητα για να διαχειριστούν όποια προβλήματα έχουν
Τα θύματα του εκφοβισμού είναι συνήθως ήσυχοι και ευαίσθητοι νέοι, αγχώδεις και ανασφαλείς. σπάνια αμύνονται ακόμη και όταν δέχονται προσβολές. Το κυριότερο χαρακτηριστικό των θυμάτων είναι ότι υστερούν σε δύναμη και εξουσία από τον θύτη. Είναι ντροπαλά και ήσυχα άτομα, έχουν λίγους φίλους, εκτός σχολείου και ενδεχομένως κανένα στενό φίλο στο σχολείο, με αποτέλεσμα να είναι απομονωμένοι.
Υπεισέρχονται και άλλοι παράγοντες που τους χαρακτηρίζουν όπως είναι η σωματική αναπηρία και ο ρατσισμός.
Το διαδίκτυο είναι πλέον αναπόσπαστο μέρος της ζωής και της κουλτούρας μικρών και μεγάλων. Το 1997 εξυπηρετούσε 35-50 εκ. πελάτες σε όλο τον κόσμο. Το 2002 650 εκ. πελάτες και σε πρόσφατες μετρήσεις πάνω από 2 δις άνθρωποι είναι χρήστες του internet.
Ουδείς αρνείται ότι εξυπηρετεί την μάθηση, την επικοινωνία, την ταχύτητα διάχυσης της πληροφορίας και συνακόλουθα τη γνώση, το ηλεκτρονικό εμπόριο και πολλές άλλες λειτουργίες που συνέβαλλαν στην ανάπτυξη των κοινωνιών, των επιστημών και εν γένει της ανθρωπότητας, λειτουργίες που διαφημιστήκαν από την πρώτη στιγμή της εμφάνισής του.
Ποιος αρνείται πως σήμερα τα πάντα γίνονται μέσω διαδικτύου.
Οι νέοι, κυρίως στη εφηβεία, σερφάρουν αδιάκοπα στο internet για να διασκεδάσουν, να παίξουν, να βρουν πληροφορίες ακόμα και νέους φίλους και φίλες.
Τα μικρότερα παιδιά, παρκαρισμένα στα δωμάτιά τους, παίζουν ασταμάτητα ηλεκτρονικά παιχνίδια. Συνήθως παιχνίδια βίας, παιχνίδια ρόλων, παιχνίδια της πειθούς, παιχνίδια πολέμων. Παιχνίδια που είναι κατασκευασμένα έτσι ώστε να ανεβάζουν την αδρεναλίνη στα ύψη, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, προσδίδοντας μεγάλη απόλαυση στους παίκτες, αναγκάζοντας τους να μην ξεκολλάν από τις οθόνες και έτσι χωρίς να το καταλάβουν, αφού παίζοντας έρχεται η όρεξη, ακολουθούν διάφορες συμπεριφορές ταυτιζόμενοι με τους ήρωες ή τους πρωταγωνιστές.
Κίνδυνοι από το διαδίκτυο:
Παιδοφιλία
Κυβερνοαυτοκτονία
Νεανική παραβατικότητα
Στοίχημα – Casino
Αγορές
Σεξουαλική διαπαιδαγώγηση – πορνογραφία
Λάθος πρότυπα
Σημάδια θυματοποιημένου παιδιού – στοιχεία που πρέπει να ανησυχήσουν τους γονείς:
Επιθετικό, παράλογο, ανήσυχο
Σταματάει να τρώει
Φοβάται να χρησιμοποιήσει κινητό ή mail
Φοβάται να περπατήσει μόνο του στο σχολείο
Κλαίει πριν κοιμηθεί και έχει εφιάλτες
Πέφτει η σχολική του επίδοση
Γενικά αλλάζει η ζωή του
Αντιμετώπιση του φαινομένου
Οι στρατηγικές αντιμετώπισης του προβλήματος είναι η πρόληψη της παιδικής επιθετικότητας γενικά. Προς αυτή τη κατεύθυνση θα πρέπει να αλλάξουν πολλά και οι αλλαγές αυτές δεν περιορίζονται μόνο στους εκπαιδευτικούς και στο σχολείο, αλλά αφορούν και τους γονείς και τα ΜΜΕ. Μόνο μία ολιστική αντιμετώπιση του προβλήματος μπορεί να φέρει ορατά αποτελέσματα.
Ο ρόλος των γονέων στην πρόληψη του φαινομένου είναι σημαντικός. Ο ψηφιακός αναλφαβητισμός των γονέων, τους οδηγεί σε δαιμονοποίηση του υπολογιστή και του διαδικτύου, το οποίο όμως είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό εργαλείο που χρειάζεται σωστή χρήση. Επομένως οι γονείς πρέπει:
Να αφιερώσουν χρόνο και διάθεση ώστε να ασχοληθούν μαζί με το παιδί σε θέματα διαδικτύου
Να τοποθετήσουν τον υπολογιστή σε κοινόχρηστο χώρο ώστε να μην δίνεται η δυνατότητα απομόνωσης του παιδιού.
Χρήση φίλτρων για επιβλαβείς ιστοσελίδες
Ενημέρωση των παιδιών με απλά λόγια από μικρή ηλικία για τα φαινόμενα του εκφοβισμού και της παρενόχλησης
Όχι χρήση του υπολογιστή για επιβράβευση ή τιμωρία
Να θέτουν όριο και μέτρο στη συμπεριφορά των παιδιών
Να βάζουν όρια στα παιδιά που ασχολούνται με το διαδίκτυο.
Να ασχολούνται γενικά περισσότερο με τα παιδιά τους.
Να αντιμετωπίζουν με ιδιαίτερη κατανόηση την παιδική επιθετικότητα
Να γνωρίζουν ότι μερικές φορές η βία είναι κραυγή και έκκληση που κρύβει πολύ πόνο και απογοήτευση
Ο εκπαιδευτικός έχει καθήκον, να μην απαντά στη βία με βίαιη αντίδραση, γιατί γνωρίζει ότι η βία γεννά βία
Η πιο σημαντική συνέπεια μιας κατασταλτικής δράσης του εκπαιδευτικού είναι η δημιουργία φόβου στα παιδιά, εξαιτίας του οποίου δυσκολεύονται να εκφράσουν τι αισθάνονται, έτσι οδηγούνται σε δύο επιλογές: ή να γίνουν επιθετικά, ή να κλειστούν στον εαυτό τους.
Τα παιδιά, όπως και οι εκπαιδευτικοί έχουν το δικαίωμα να θυμώνουν χωρίς αισθήματα ενοχής ή φόβου. Το σημαντικό για τους εκπαιδευτικούς, είναι να βρουν τρόπους ώστε να μάθουν τους μαθητές να ελέγχουν αυτά τα αρνητικά συναισθήματα.
Οι εκπαιδευτικού δεν θα πρέπει να κάνουν χρήση της εξουσίας, που τους δίνει η ικανότητά τους να χειρίζονται καλά τη γλώσσα. Η δυνατότητα του παιδαγωγού να χρησιμοποιεί τη λεκτική του ευφράδεια για να συνθλίψει τους μαθητές (εκ του ασφαλούς, δεν παρανομεί χαστουκίζοντας τα…) ή τους συνεχώς παραπονούμενους γονείς και η αδυναμία της άλλης πλευράς να αντιμετωπίσει ισότιμα λεκτικά αυτή την επίθεση γεννά άλλη μία μορφή βίας.
Ο παιδαγωγός πολλές φορές από άγνοια ή προκατάληψη, δείχνει τις αντιπάθειές του ή τις προτιμήσεις του. Ακόμη συχνότερα, συμπεριφέρεται στους μαθητές με αίσθημα απόρριψης και ματαίωσης. Ο μαθητής που αισθάνεται ότι απορρίπτεται ή αγνοείται από τον εκπαιδευτικό του, κάνει αισθητή την παρουσία του με όλα τα μέσα που διαθέτει.
Τελειώνοντας, θα πρέπει όλοι να λάβουμε υπόψη μας ότι: Όσο υπάρχει έστω και ένα παιδί που έχει υποστεί στο σχολείο βία, εκφοβισμό, παρενόχληση, ρατσισμό, αυτό το σχολείο έχει αποτύχει.
Τέλος, ο καλύτερος τρόπος για τη μείωση της επιθετικής συμπεριφοράς των παιδιών μας είναι η γονεϊκή και εκπαιδευτική αγάπη και κατανόηση απέναντι στα παιδιά, καθώς και η καλλιέργειά τους, για σεβασμό και αγάπη προς τους συνανθρώπους.
Τα τελευταία χρόνια, η τεχνολογία παρέχει στα παιδιά, ένα καινούριο μέσο εφαρμογής βίας. Αυτό είναι ο εκφοβισμός μέσω του διαδικτύου.
Ο εκφοβισμός μέσω του διαδικτύου είναι οποιαδήποτε πράξη επιθετικότητας, παρενόχλησης, προσβολής, τρομοκρατικής ή αυταρχικής συμπεριφοράς, που πραγματοποιείται μέσω της χρήσης διαδικτύου και άλλων σύγχρονων μέσων, η οποία επαναλαμβάνεται σε τακτικά ή άτακτα χρονικά διαστήματα, με σκοπό να βλάψει το θύμα.
Αυτοί που ασκούν τον συγκεκριμένο εκφοβισμό χρησιμοποιούν τις νέες τεχνολογίες για να απειλήσουν, να παρενοχλήσουν, να δυσφημίσουν, να υποδυθούν αυτούς που εκφοβίζουν, να υποκλέψουν την ταυτότητά τους, να χλευάσουν, να συκοφαντήσουν.
Το φαινόμενο αυτό, απασχολεί ολοένα και περισσότερους ερευνητές και λαμβάνει χώρα σε παγκόσμιο αλλά και σε ελληνικό επίπεδο. Αρκετές έρευνες έχουν πραγματοποιηθεί από πανεπιστήμια και επιστημονικές εταιρίες, που καταδεικνύουν την συνεχή αύξηση του φαινόμενου.
Πολλοί παράγοντες μπορούν να οδηγήσουν ένα άτομο στο να ασκεί τέτοιες βίαιες συμπεριφορές όπως:
Η ανάγκη για επιβολή δύναμης
Συσσωρευμένος θυμός
Η ανάγκη για να επικεντρώσει τη προσοχή
Βαρεμάρα
Η ευχαρίστηση να προκαλέσει πόνο και φόβο
Θα πρέπει να επισημάνουμε ότι ο εκφοβισμός στο διαδίκτυο είναι ασφαλέστερος του «παραδοσιακού», γιατί ο εκφοβιστής είναι ανώνυμος, και οι πιθανότητες να συλληφθεί λίγες.
Οι εκφοβιστές έχουν ανάγκη να νοιώθουν δυνατοί και αντλούν ευχαρίστηση με το να κακομεταχειρίζονται τους άλλους. Παράλληλα είναι ανυπάκουοι, προκλητικοί και φέρονται να έχουν υπερβολική αυτοεκτίμηση. Τους διακρίνει επίσης το ότι έχουν μάθει, να αντεπιτίθενται με βιαιότητα για να διαχειριστούν όποια προβλήματα έχουν
Τα θύματα του εκφοβισμού είναι συνήθως ήσυχοι και ευαίσθητοι νέοι, αγχώδεις και ανασφαλείς. σπάνια αμύνονται ακόμη και όταν δέχονται προσβολές. Το κυριότερο χαρακτηριστικό των θυμάτων είναι ότι υστερούν σε δύναμη και εξουσία από τον θύτη. Είναι ντροπαλά και ήσυχα άτομα, έχουν λίγους φίλους, εκτός σχολείου και ενδεχομένως κανένα στενό φίλο στο σχολείο, με αποτέλεσμα να είναι απομονωμένοι.
Υπεισέρχονται και άλλοι παράγοντες που τους χαρακτηρίζουν όπως είναι η σωματική αναπηρία και ο ρατσισμός.
Το διαδίκτυο είναι πλέον αναπόσπαστο μέρος της ζωής και της κουλτούρας μικρών και μεγάλων. Το 1997 εξυπηρετούσε 35-50 εκ. πελάτες σε όλο τον κόσμο. Το 2002 650 εκ. πελάτες και σε πρόσφατες μετρήσεις πάνω από 2 δις άνθρωποι είναι χρήστες του internet.
Ουδείς αρνείται ότι εξυπηρετεί την μάθηση, την επικοινωνία, την ταχύτητα διάχυσης της πληροφορίας και συνακόλουθα τη γνώση, το ηλεκτρονικό εμπόριο και πολλές άλλες λειτουργίες που συνέβαλλαν στην ανάπτυξη των κοινωνιών, των επιστημών και εν γένει της ανθρωπότητας, λειτουργίες που διαφημιστήκαν από την πρώτη στιγμή της εμφάνισής του.
Ποιος αρνείται πως σήμερα τα πάντα γίνονται μέσω διαδικτύου.
Οι νέοι, κυρίως στη εφηβεία, σερφάρουν αδιάκοπα στο internet για να διασκεδάσουν, να παίξουν, να βρουν πληροφορίες ακόμα και νέους φίλους και φίλες.
Τα μικρότερα παιδιά, παρκαρισμένα στα δωμάτιά τους, παίζουν ασταμάτητα ηλεκτρονικά παιχνίδια. Συνήθως παιχνίδια βίας, παιχνίδια ρόλων, παιχνίδια της πειθούς, παιχνίδια πολέμων. Παιχνίδια που είναι κατασκευασμένα έτσι ώστε να ανεβάζουν την αδρεναλίνη στα ύψη, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, προσδίδοντας μεγάλη απόλαυση στους παίκτες, αναγκάζοντας τους να μην ξεκολλάν από τις οθόνες και έτσι χωρίς να το καταλάβουν, αφού παίζοντας έρχεται η όρεξη, ακολουθούν διάφορες συμπεριφορές ταυτιζόμενοι με τους ήρωες ή τους πρωταγωνιστές.
Κίνδυνοι από το διαδίκτυο:
Παιδοφιλία
Κυβερνοαυτοκτονία
Νεανική παραβατικότητα
Στοίχημα – Casino
Αγορές
Σεξουαλική διαπαιδαγώγηση – πορνογραφία
Λάθος πρότυπα
Σημάδια θυματοποιημένου παιδιού – στοιχεία που πρέπει να ανησυχήσουν τους γονείς:
Επιθετικό, παράλογο, ανήσυχο
Σταματάει να τρώει
Φοβάται να χρησιμοποιήσει κινητό ή mail
Φοβάται να περπατήσει μόνο του στο σχολείο
Κλαίει πριν κοιμηθεί και έχει εφιάλτες
Πέφτει η σχολική του επίδοση
Γενικά αλλάζει η ζωή του
Αντιμετώπιση του φαινομένου
Οι στρατηγικές αντιμετώπισης του προβλήματος είναι η πρόληψη της παιδικής επιθετικότητας γενικά. Προς αυτή τη κατεύθυνση θα πρέπει να αλλάξουν πολλά και οι αλλαγές αυτές δεν περιορίζονται μόνο στους εκπαιδευτικούς και στο σχολείο, αλλά αφορούν και τους γονείς και τα ΜΜΕ. Μόνο μία ολιστική αντιμετώπιση του προβλήματος μπορεί να φέρει ορατά αποτελέσματα.
Ο ρόλος των γονέων στην πρόληψη του φαινομένου είναι σημαντικός. Ο ψηφιακός αναλφαβητισμός των γονέων, τους οδηγεί σε δαιμονοποίηση του υπολογιστή και του διαδικτύου, το οποίο όμως είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό εργαλείο που χρειάζεται σωστή χρήση. Επομένως οι γονείς πρέπει:
Να αφιερώσουν χρόνο και διάθεση ώστε να ασχοληθούν μαζί με το παιδί σε θέματα διαδικτύου
Να τοποθετήσουν τον υπολογιστή σε κοινόχρηστο χώρο ώστε να μην δίνεται η δυνατότητα απομόνωσης του παιδιού.
Χρήση φίλτρων για επιβλαβείς ιστοσελίδες
Ενημέρωση των παιδιών με απλά λόγια από μικρή ηλικία για τα φαινόμενα του εκφοβισμού και της παρενόχλησης
Όχι χρήση του υπολογιστή για επιβράβευση ή τιμωρία
Να θέτουν όριο και μέτρο στη συμπεριφορά των παιδιών
Να βάζουν όρια στα παιδιά που ασχολούνται με το διαδίκτυο.
Να ασχολούνται γενικά περισσότερο με τα παιδιά τους.
Οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει:
Να αντιμετωπίζουν με ιδιαίτερη κατανόηση την παιδική επιθετικότητα
Να γνωρίζουν ότι μερικές φορές η βία είναι κραυγή και έκκληση που κρύβει πολύ πόνο και απογοήτευση
Ο εκπαιδευτικός έχει καθήκον, να μην απαντά στη βία με βίαιη αντίδραση, γιατί γνωρίζει ότι η βία γεννά βία
Η πιο σημαντική συνέπεια μιας κατασταλτικής δράσης του εκπαιδευτικού είναι η δημιουργία φόβου στα παιδιά, εξαιτίας του οποίου δυσκολεύονται να εκφράσουν τι αισθάνονται, έτσι οδηγούνται σε δύο επιλογές: ή να γίνουν επιθετικά, ή να κλειστούν στον εαυτό τους.
Τα παιδιά, όπως και οι εκπαιδευτικοί έχουν το δικαίωμα να θυμώνουν χωρίς αισθήματα ενοχής ή φόβου. Το σημαντικό για τους εκπαιδευτικούς, είναι να βρουν τρόπους ώστε να μάθουν τους μαθητές να ελέγχουν αυτά τα αρνητικά συναισθήματα.
Οι εκπαιδευτικού δεν θα πρέπει να κάνουν χρήση της εξουσίας, που τους δίνει η ικανότητά τους να χειρίζονται καλά τη γλώσσα. Η δυνατότητα του παιδαγωγού να χρησιμοποιεί τη λεκτική του ευφράδεια για να συνθλίψει τους μαθητές (εκ του ασφαλούς, δεν παρανομεί χαστουκίζοντας τα…) ή τους συνεχώς παραπονούμενους γονείς και η αδυναμία της άλλης πλευράς να αντιμετωπίσει ισότιμα λεκτικά αυτή την επίθεση γεννά άλλη μία μορφή βίας.
Ο παιδαγωγός πολλές φορές από άγνοια ή προκατάληψη, δείχνει τις αντιπάθειές του ή τις προτιμήσεις του. Ακόμη συχνότερα, συμπεριφέρεται στους μαθητές με αίσθημα απόρριψης και ματαίωσης. Ο μαθητής που αισθάνεται ότι απορρίπτεται ή αγνοείται από τον εκπαιδευτικό του, κάνει αισθητή την παρουσία του με όλα τα μέσα που διαθέτει.
Τελειώνοντας, θα πρέπει όλοι να λάβουμε υπόψη μας ότι: Όσο υπάρχει έστω και ένα παιδί που έχει υποστεί στο σχολείο βία, εκφοβισμό, παρενόχληση, ρατσισμό, αυτό το σχολείο έχει αποτύχει.
Τέλος, ο καλύτερος τρόπος για τη μείωση της επιθετικής συμπεριφοράς των παιδιών μας είναι η γονεϊκή και εκπαιδευτική αγάπη και κατανόηση απέναντι στα παιδιά, καθώς και η καλλιέργειά τους, για σεβασμό και αγάπη προς τους συνανθρώπους.
- See more at: http://www.nd.gr/web//secretary-socialwelfare/press/-/journal_content/56_INSTANCE_1wmJ/48962/800456#sthash.uhO6BTNK.dpuf
Τα τελευταία χρόνια, η τεχνολογία παρέχει στα παιδιά, ένα καινούριο μέσο εφαρμογής βίας. Αυτό είναι ο εκφοβισμός μέσω του διαδικτύου.
Ο εκφοβισμός μέσω του διαδικτύου είναι οποιαδήποτε πράξη επιθετικότητας, παρενόχλησης, προσβολής, τρομοκρατικής ή αυταρχικής συμπεριφοράς, που πραγματοποιείται μέσω της χρήσης διαδικτύου και άλλων σύγχρονων μέσων, η οποία επαναλαμβάνεται σε τακτικά ή άτακτα χρονικά διαστήματα, με σκοπό να βλάψει το θύμα.
Αυτοί που ασκούν τον συγκεκριμένο εκφοβισμό χρησιμοποιούν τις νέες τεχνολογίες για να απειλήσουν, να παρενοχλήσουν, να δυσφημίσουν, να υποδυθούν αυτούς που εκφοβίζουν, να υποκλέψουν την ταυτότητά τους, να χλευάσουν, να συκοφαντήσουν.
Το φαινόμενο αυτό, απασχολεί ολοένα και περισσότερους ερευνητές και λαμβάνει χώρα σε παγκόσμιο αλλά και σε ελληνικό επίπεδο. Αρκετές έρευνες έχουν πραγματοποιηθεί από πανεπιστήμια και επιστημονικές εταιρίες, που καταδεικνύουν την συνεχή αύξηση του φαινόμενου.
Πολλοί παράγοντες μπορούν να οδηγήσουν ένα άτομο στο να ασκεί τέτοιες βίαιες συμπεριφορές όπως:
Η ανάγκη για επιβολή δύναμης
Συσσωρευμένος θυμός
Η ανάγκη για να επικεντρώσει τη προσοχή
Βαρεμάρα
Η ευχαρίστηση να προκαλέσει πόνο και φόβο
Θα πρέπει να επισημάνουμε ότι ο εκφοβισμός στο διαδίκτυο είναι ασφαλέστερος του «παραδοσιακού», γιατί ο εκφοβιστής είναι ανώνυμος, και οι πιθανότητες να συλληφθεί λίγες.
Οι εκφοβιστές έχουν ανάγκη να νοιώθουν δυνατοί και αντλούν ευχαρίστηση με το να κακομεταχειρίζονται τους άλλους. Παράλληλα είναι ανυπάκουοι, προκλητικοί και φέρονται να έχουν υπερβολική αυτοεκτίμηση. Τους διακρίνει επίσης το ότι έχουν μάθει, να αντεπιτίθενται με βιαιότητα για να διαχειριστούν όποια προβλήματα έχουν
Τα θύματα του εκφοβισμού είναι συνήθως ήσυχοι και ευαίσθητοι νέοι, αγχώδεις και ανασφαλείς. σπάνια αμύνονται ακόμη και όταν δέχονται προσβολές. Το κυριότερο χαρακτηριστικό των θυμάτων είναι ότι υστερούν σε δύναμη και εξουσία από τον θύτη. Είναι ντροπαλά και ήσυχα άτομα, έχουν λίγους φίλους, εκτός σχολείου και ενδεχομένως κανένα στενό φίλο στο σχολείο, με αποτέλεσμα να είναι απομονωμένοι.
Υπεισέρχονται και άλλοι παράγοντες που τους χαρακτηρίζουν όπως είναι η σωματική αναπηρία και ο ρατσισμός.
Το διαδίκτυο είναι πλέον αναπόσπαστο μέρος της ζωής και της κουλτούρας μικρών και μεγάλων. Το 1997 εξυπηρετούσε 35-50 εκ. πελάτες σε όλο τον κόσμο. Το 2002 650 εκ. πελάτες και σε πρόσφατες μετρήσεις πάνω από 2 δις άνθρωποι είναι χρήστες του internet.
Ουδείς αρνείται ότι εξυπηρετεί την μάθηση, την επικοινωνία, την ταχύτητα διάχυσης της πληροφορίας και συνακόλουθα τη γνώση, το ηλεκτρονικό εμπόριο και πολλές άλλες λειτουργίες που συνέβαλλαν στην ανάπτυξη των κοινωνιών, των επιστημών και εν γένει της ανθρωπότητας, λειτουργίες που διαφημιστήκαν από την πρώτη στιγμή της εμφάνισής του.
Ποιος αρνείται πως σήμερα τα πάντα γίνονται μέσω διαδικτύου.
Οι νέοι, κυρίως στη εφηβεία, σερφάρουν αδιάκοπα στο internet για να διασκεδάσουν, να παίξουν, να βρουν πληροφορίες ακόμα και νέους φίλους και φίλες.
Τα μικρότερα παιδιά, παρκαρισμένα στα δωμάτιά τους, παίζουν ασταμάτητα ηλεκτρονικά παιχνίδια. Συνήθως παιχνίδια βίας, παιχνίδια ρόλων, παιχνίδια της πειθούς, παιχνίδια πολέμων. Παιχνίδια που είναι κατασκευασμένα έτσι ώστε να ανεβάζουν την αδρεναλίνη στα ύψη, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, προσδίδοντας μεγάλη απόλαυση στους παίκτες, αναγκάζοντας τους να μην ξεκολλάν από τις οθόνες και έτσι χωρίς να το καταλάβουν, αφού παίζοντας έρχεται η όρεξη, ακολουθούν διάφορες συμπεριφορές ταυτιζόμενοι με τους ήρωες ή τους πρωταγωνιστές.
Κίνδυνοι από το διαδίκτυο:
Παιδοφιλία
Κυβερνοαυτοκτονία
Νεανική παραβατικότητα
Στοίχημα – Casino
Αγορές
Σεξουαλική διαπαιδαγώγηση – πορνογραφία
Λάθος πρότυπα
Σημάδια θυματοποιημένου παιδιού – στοιχεία που πρέπει να ανησυχήσουν τους γονείς:
Επιθετικό, παράλογο, ανήσυχο
Σταματάει να τρώει
Φοβάται να χρησιμοποιήσει κινητό ή mail
Φοβάται να περπατήσει μόνο του στο σχολείο
Κλαίει πριν κοιμηθεί και έχει εφιάλτες
Πέφτει η σχολική του επίδοση
Γενικά αλλάζει η ζωή του
Αντιμετώπιση του φαινομένου
Οι στρατηγικές αντιμετώπισης του προβλήματος είναι η πρόληψη της παιδικής επιθετικότητας γενικά. Προς αυτή τη κατεύθυνση θα πρέπει να αλλάξουν πολλά και οι αλλαγές αυτές δεν περιορίζονται μόνο στους εκπαιδευτικούς και στο σχολείο, αλλά αφορούν και τους γονείς και τα ΜΜΕ. Μόνο μία ολιστική αντιμετώπιση του προβλήματος μπορεί να φέρει ορατά αποτελέσματα.
Ο ρόλος των γονέων στην πρόληψη του φαινομένου είναι σημαντικός. Ο ψηφιακός αναλφαβητισμός των γονέων, τους οδηγεί σε δαιμονοποίηση του υπολογιστή και του διαδικτύου, το οποίο όμως είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό εργαλείο που χρειάζεται σωστή χρήση. Επομένως οι γονείς πρέπει:
Να αφιερώσουν χρόνο και διάθεση ώστε να ασχοληθούν μαζί με το παιδί σε θέματα διαδικτύου
Να τοποθετήσουν τον υπολογιστή σε κοινόχρηστο χώρο ώστε να μην δίνεται η δυνατότητα απομόνωσης του παιδιού.
Χρήση φίλτρων για επιβλαβείς ιστοσελίδες
Ενημέρωση των παιδιών με απλά λόγια από μικρή ηλικία για τα φαινόμενα του εκφοβισμού και της παρενόχλησης
Όχι χρήση του υπολογιστή για επιβράβευση ή τιμωρία
Να θέτουν όριο και μέτρο στη συμπεριφορά των παιδιών
Να βάζουν όρια στα παιδιά που ασχολούνται με το διαδίκτυο.
Να ασχολούνται γενικά περισσότερο με τα παιδιά τους.
Οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει:
Να αντιμετωπίζουν με ιδιαίτερη κατανόηση την παιδική επιθετικότητα
Να γνωρίζουν ότι μερικές φορές η βία είναι κραυγή και έκκληση που κρύβει πολύ πόνο και απογοήτευση
Ο εκπαιδευτικός έχει καθήκον, να μην απαντά στη βία με βίαιη αντίδραση, γιατί γνωρίζει ότι η βία γεννά βία
Η πιο σημαντική συνέπεια μιας κατασταλτικής δράσης του εκπαιδευτικού είναι η δημιουργία φόβου στα παιδιά, εξαιτίας του οποίου δυσκολεύονται να εκφράσουν τι αισθάνονται, έτσι οδηγούνται σε δύο επιλογές: ή να γίνουν επιθετικά, ή να κλειστούν στον εαυτό τους.
Τα παιδιά, όπως και οι εκπαιδευτικοί έχουν το δικαίωμα να θυμώνουν χωρίς αισθήματα ενοχής ή φόβου. Το σημαντικό για τους εκπαιδευτικούς, είναι να βρουν τρόπους ώστε να μάθουν τους μαθητές να ελέγχουν αυτά τα αρνητικά συναισθήματα.
Οι εκπαιδευτικού δεν θα πρέπει να κάνουν χρήση της εξουσίας, που τους δίνει η ικανότητά τους να χειρίζονται καλά τη γλώσσα. Η δυνατότητα του παιδαγωγού να χρησιμοποιεί τη λεκτική του ευφράδεια για να συνθλίψει τους μαθητές (εκ του ασφαλούς, δεν παρανομεί χαστουκίζοντας τα…) ή τους συνεχώς παραπονούμενους γονείς και η αδυναμία της άλλης πλευράς να αντιμετωπίσει ισότιμα λεκτικά αυτή την επίθεση γεννά άλλη μία μορφή βίας.
Ο παιδαγωγός πολλές φορές από άγνοια ή προκατάληψη, δείχνει τις αντιπάθειές του ή τις προτιμήσεις του. Ακόμη συχνότερα, συμπεριφέρεται στους μαθητές με αίσθημα απόρριψης και ματαίωσης. Ο μαθητής που αισθάνεται ότι απορρίπτεται ή αγνοείται από τον εκπαιδευτικό του, κάνει αισθητή την παρουσία του με όλα τα μέσα που διαθέτει.
Τελειώνοντας, θα πρέπει όλοι να λάβουμε υπόψη μας ότι: Όσο υπάρχει έστω και ένα παιδί που έχει υποστεί στο σχολείο βία, εκφοβισμό, παρενόχληση, ρατσισμό, αυτό το σχολείο έχει αποτύχει.
Τέλος, ο καλύτερος τρόπος για τη μείωση της επιθετικής συμπεριφοράς των παιδιών μας είναι η γονεϊκή και εκπαιδευτική αγάπη και κατανόηση απέναντι στα παιδιά, καθώς και η καλλιέργειά τους, για σεβασμό και αγάπη προς τους συνανθρώπους.
- See more at: http://www.nd.gr/web//secretary-socialwelfare/press/-/journal_content/56_INSTANCE_1wmJ/48962/800456#sthash.uhO6BTNK.dpuf
Τα τελευταία χρόνια, η τεχνολογία παρέχει στα παιδιά, ένα καινούριο μέσο εφαρμογής βίας. Αυτό είναι ο εκφοβισμός μέσω του διαδικτύου.
Ο εκφοβισμός μέσω του διαδικτύου είναι οποιαδήποτε πράξη επιθετικότητας, παρενόχλησης, προσβολής, τρομοκρατικής ή αυταρχικής συμπεριφοράς, που πραγματοποιείται μέσω της χρήσης διαδικτύου και άλλων σύγχρονων μέσων, η οποία επαναλαμβάνεται σε τακτικά ή άτακτα χρονικά διαστήματα, με σκοπό να βλάψει το θύμα.
Αυτοί που ασκούν τον συγκεκριμένο εκφοβισμό χρησιμοποιούν τις νέες τεχνολογίες για να απειλήσουν, να παρενοχλήσουν, να δυσφημίσουν, να υποδυθούν αυτούς που εκφοβίζουν, να υποκλέψουν την ταυτότητά τους, να χλευάσουν, να συκοφαντήσουν.
Το φαινόμενο αυτό, απασχολεί ολοένα και περισσότερους ερευνητές και λαμβάνει χώρα σε παγκόσμιο αλλά και σε ελληνικό επίπεδο. Αρκετές έρευνες έχουν πραγματοποιηθεί από πανεπιστήμια και επιστημονικές εταιρίες, που καταδεικνύουν την συνεχή αύξηση του φαινόμενου.
Πολλοί παράγοντες μπορούν να οδηγήσουν ένα άτομο στο να ασκεί τέτοιες βίαιες συμπεριφορές όπως:
Η ανάγκη για επιβολή δύναμης
Συσσωρευμένος θυμός
Η ανάγκη για να επικεντρώσει τη προσοχή
Βαρεμάρα
Η ευχαρίστηση να προκαλέσει πόνο και φόβο
Θα πρέπει να επισημάνουμε ότι ο εκφοβισμός στο διαδίκτυο είναι ασφαλέστερος του «παραδοσιακού», γιατί ο εκφοβιστής είναι ανώνυμος, και οι πιθανότητες να συλληφθεί λίγες.
Οι εκφοβιστές έχουν ανάγκη να νοιώθουν δυνατοί και αντλούν ευχαρίστηση με το να κακομεταχειρίζονται τους άλλους. Παράλληλα είναι ανυπάκουοι, προκλητικοί και φέρονται να έχουν υπερβολική αυτοεκτίμηση. Τους διακρίνει επίσης το ότι έχουν μάθει, να αντεπιτίθενται με βιαιότητα για να διαχειριστούν όποια προβλήματα έχουν
Τα θύματα του εκφοβισμού είναι συνήθως ήσυχοι και ευαίσθητοι νέοι, αγχώδεις και ανασφαλείς. σπάνια αμύνονται ακόμη και όταν δέχονται προσβολές. Το κυριότερο χαρακτηριστικό των θυμάτων είναι ότι υστερούν σε δύναμη και εξουσία από τον θύτη. Είναι ντροπαλά και ήσυχα άτομα, έχουν λίγους φίλους, εκτός σχολείου και ενδεχομένως κανένα στενό φίλο στο σχολείο, με αποτέλεσμα να είναι απομονωμένοι.
Υπεισέρχονται και άλλοι παράγοντες που τους χαρακτηρίζουν όπως είναι η σωματική αναπηρία και ο ρατσισμός.
Το διαδίκτυο είναι πλέον αναπόσπαστο μέρος της ζωής και της κουλτούρας μικρών και μεγάλων. Το 1997 εξυπηρετούσε 35-50 εκ. πελάτες σε όλο τον κόσμο. Το 2002 650 εκ. πελάτες και σε πρόσφατες μετρήσεις πάνω από 2 δις άνθρωποι είναι χρήστες του internet.
Ουδείς αρνείται ότι εξυπηρετεί την μάθηση, την επικοινωνία, την ταχύτητα διάχυσης της πληροφορίας και συνακόλουθα τη γνώση, το ηλεκτρονικό εμπόριο και πολλές άλλες λειτουργίες που συνέβαλλαν στην ανάπτυξη των κοινωνιών, των επιστημών και εν γένει της ανθρωπότητας, λειτουργίες που διαφημιστήκαν από την πρώτη στιγμή της εμφάνισής του.
Ποιος αρνείται πως σήμερα τα πάντα γίνονται μέσω διαδικτύου.
Οι νέοι, κυρίως στη εφηβεία, σερφάρουν αδιάκοπα στο internet για να διασκεδάσουν, να παίξουν, να βρουν πληροφορίες ακόμα και νέους φίλους και φίλες.
Τα μικρότερα παιδιά, παρκαρισμένα στα δωμάτιά τους, παίζουν ασταμάτητα ηλεκτρονικά παιχνίδια. Συνήθως παιχνίδια βίας, παιχνίδια ρόλων, παιχνίδια της πειθούς, παιχνίδια πολέμων. Παιχνίδια που είναι κατασκευασμένα έτσι ώστε να ανεβάζουν την αδρεναλίνη στα ύψη, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, προσδίδοντας μεγάλη απόλαυση στους παίκτες, αναγκάζοντας τους να μην ξεκολλάν από τις οθόνες και έτσι χωρίς να το καταλάβουν, αφού παίζοντας έρχεται η όρεξη, ακολουθούν διάφορες συμπεριφορές ταυτιζόμενοι με τους ήρωες ή τους πρωταγωνιστές.
Κίνδυνοι από το διαδίκτυο:
Παιδοφιλία
Κυβερνοαυτοκτονία
Νεανική παραβατικότητα
Στοίχημα – Casino
Αγορές
Σεξουαλική διαπαιδαγώγηση – πορνογραφία
Λάθος πρότυπα
Σημάδια θυματοποιημένου παιδιού – στοιχεία που πρέπει να ανησυχήσουν τους γονείς:
Επιθετικό, παράλογο, ανήσυχο
Σταματάει να τρώει
Φοβάται να χρησιμοποιήσει κινητό ή mail
Φοβάται να περπατήσει μόνο του στο σχολείο
Κλαίει πριν κοιμηθεί και έχει εφιάλτες
Πέφτει η σχολική του επίδοση
Γενικά αλλάζει η ζωή του
Αντιμετώπιση του φαινομένου
Οι στρατηγικές αντιμετώπισης του προβλήματος είναι η πρόληψη της παιδικής επιθετικότητας γενικά. Προς αυτή τη κατεύθυνση θα πρέπει να αλλάξουν πολλά και οι αλλαγές αυτές δεν περιορίζονται μόνο στους εκπαιδευτικούς και στο σχολείο, αλλά αφορούν και τους γονείς και τα ΜΜΕ. Μόνο μία ολιστική αντιμετώπιση του προβλήματος μπορεί να φέρει ορατά αποτελέσματα.
Ο ρόλος των γονέων στην πρόληψη του φαινομένου είναι σημαντικός. Ο ψηφιακός αναλφαβητισμός των γονέων, τους οδηγεί σε δαιμονοποίηση του υπολογιστή και του διαδικτύου, το οποίο όμως είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό εργαλείο που χρειάζεται σωστή χρήση. Επομένως οι γονείς πρέπει:
Να αφιερώσουν χρόνο και διάθεση ώστε να ασχοληθούν μαζί με το παιδί σε θέματα διαδικτύου
Να τοποθετήσουν τον υπολογιστή σε κοινόχρηστο χώρο ώστε να μην δίνεται η δυνατότητα απομόνωσης του παιδιού.
Χρήση φίλτρων για επιβλαβείς ιστοσελίδες
Ενημέρωση των παιδιών με απλά λόγια από μικρή ηλικία για τα φαινόμενα του εκφοβισμού και της παρενόχλησης
Όχι χρήση του υπολογιστή για επιβράβευση ή τιμωρία
Να θέτουν όριο και μέτρο στη συμπεριφορά των παιδιών
Να βάζουν όρια στα παιδιά που ασχολούνται με το διαδίκτυο.
Να ασχολούνται γενικά περισσότερο με τα παιδιά τους.
Οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει:
Να αντιμετωπίζουν με ιδιαίτερη κατανόηση την παιδική επιθετικότητα
Να γνωρίζουν ότι μερικές φορές η βία είναι κραυγή και έκκληση που κρύβει πολύ πόνο και απογοήτευση
Ο εκπαιδευτικός έχει καθήκον, να μην απαντά στη βία με βίαιη αντίδραση, γιατί γνωρίζει ότι η βία γεννά βία
Η πιο σημαντική συνέπεια μιας κατασταλτικής δράσης του εκπαιδευτικού είναι η δημιουργία φόβου στα παιδιά, εξαιτίας του οποίου δυσκολεύονται να εκφράσουν τι αισθάνονται, έτσι οδηγούνται σε δύο επιλογές: ή να γίνουν επιθετικά, ή να κλειστούν στον εαυτό τους.
Τα παιδιά, όπως και οι εκπαιδευτικοί έχουν το δικαίωμα να θυμώνουν χωρίς αισθήματα ενοχής ή φόβου. Το σημαντικό για τους εκπαιδευτικούς, είναι να βρουν τρόπους ώστε να μάθουν τους μαθητές να ελέγχουν αυτά τα αρνητικά συναισθήματα.
Οι εκπαιδευτικού δεν θα πρέπει να κάνουν χρήση της εξουσίας, που τους δίνει η ικανότητά τους να χειρίζονται καλά τη γλώσσα. Η δυνατότητα του παιδαγωγού να χρησιμοποιεί τη λεκτική του ευφράδεια για να συνθλίψει τους μαθητές (εκ του ασφαλούς, δεν παρανομεί χαστουκίζοντας τα…) ή τους συνεχώς παραπονούμενους γονείς και η αδυναμία της άλλης πλευράς να αντιμετωπίσει ισότιμα λεκτικά αυτή την επίθεση γεννά άλλη μία μορφή βίας.
Ο παιδαγωγός πολλές φορές από άγνοια ή προκατάληψη, δείχνει τις αντιπάθειές του ή τις προτιμήσεις του. Ακόμη συχνότερα, συμπεριφέρεται στους μαθητές με αίσθημα απόρριψης και ματαίωσης. Ο μαθητής που αισθάνεται ότι απορρίπτεται ή αγνοείται από τον εκπαιδευτικό του, κάνει αισθητή την παρουσία του με όλα τα μέσα που διαθέτει.
Τελειώνοντας, θα πρέπει όλοι να λάβουμε υπόψη μας ότι: Όσο υπάρχει έστω και ένα παιδί που έχει υποστεί στο σχολείο βία, εκφοβισμό, παρενόχληση, ρατσισμό, αυτό το σχολείο έχει αποτύχει.
Τέλος, ο καλύτερος τρόπος για τη μείωση της επιθετικής συμπεριφοράς των παιδιών μας είναι η γονεϊκή και εκπαιδευτική αγάπη και κατανόηση απέναντι στα παιδιά, καθώς και η καλλιέργειά τους, για σεβασμό και αγάπη προς τους συνανθρώπους.
- See more at: http://www.nd.gr/web//secretary-socialwelfare/press/-/journal_content/56_INSTANCE_1wmJ/48962/800456#sthash.uhO6BTNK.dpuf